Veel mensen streven naar perfectie. Wat kan daar ook mis mee zijn? Het is een bron van daadkracht, gedrevenheid, zorgvuldigheid, nieuwe mogelijkheden. Maar perfectionisme lijkt ook de bron van allerlei mentaal leed: dwangmatige precisie, neurotische controle, je werk, jezelf of de ander niet genoeg vinden en nooit tevreden kunnen zijn. Waarom ook perfect willen zijn? Is het niet een onhaalbaar doel, onwenselijk zelfs?

​

Wat is perfectionisme, als het zowel een vloek als zegen is? Is het een deugd, of juist een probleem van deze huidige prestatiemaatschappij? Zouden we onze imperfecties en mislukkingen meer moeten omarmen als tegenwicht tegen ons perfectionisme? Maar wat betekent dat, en waarom vinden we dat vaak zo moeilijk? Kunnen we wel zonder ons streven naar perfectie?

 

De avond heeft de vorm van een filosofische workshop. De deelnemers gaan deze vragen gezamenlijk te lijf in een filosofisch gesprek over het thema. Het gesprek wordt ingeleid en begeleid door Carli Coenen.

 

 

Carli Coenen is promovendus filosofie aan de Open Universiteit en werkt aan een proefschrift met als werktitel Living thought. Reflecting upon reflection with Merleau-Ponty and enactivism. In het verleden doceerde ze daarnaast geschiedenis van de filosofie aan de Radboud Universiteit, en filosofie aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Ze wordt met enige regelmaat perfectionistisch genoemd door mensen in haar omgeving.